Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




Concert
Pannekeet wint moeiteloos publiek voor zich

Udo Pannekeet, Erwin Vann, Jeroen van Vliet & Pascal Vermeer, vrijdag 14 februari 2014, Paradox, Tilburg

On is nog niet zo'n simpel woordje als het lijkt. Het heeft meerdere genuanceerde betekenissen in ons taalkundig systeem en draagt sowieso qua klank al een enorme kracht uit. Dat zegt dus nogal wat over Udo Pannekeet. Hij koos deze titel voor zijn succesvolle eerste soloplaat en dat deed hij niet voor niets.

De stukken, allen van de hand van Pannekeet, kenmerken zich door inhoudelijke scherpte, wars van oppervlakkigheid, met veel ruimte voor persoonlijke beschouwingen en improvisaties. Hij bespeelt een linkshandige, zessnarige, semi-akoestische basgitaar, die qua sound ergens het midden houdt tussen een contrabas en een elektrische basgitaar. Hij liet deze geheel naar eigen smaak bouwen door de Nederlandse gitaarbouwer Piet Visser, met het oog op de sensitiviteit die hij in zijn spel wil leggen. En juist daarin ligt zijn kracht: vloeiende loopjes, stevige grooves, maar ook onderzoekend rondom de melodie manoeuvreren. Geen standaard gepluk aan de snaren dus. En goed voor een stevig onderbuikgevoel.

Pannekeet opende met de titelsong en won daarmee moeiteloos het publiek voor zich. Een ritmisch, melodieus gedreven stuk met een stevige bite. Saxofonist Erwin Vann bepaalde hierin voor een groot deel het accent van de melodie. Op zich is dat al lekker natuurlijk, maar er is meer. In het stuk 'On' kwam iedereen aan bod, wat meteen een indicatie gaf van de muzikale potentie binnen deze groep bevlogen muzikanten. Ze begrijpen de creativiteit van de componist en vergroten daarmee zijn perspectieven.

Het intens lyrisch vermogen van pianist Jeroen van Vliet kwam uitstekend tot zijn recht in de ruimtes die Pannekeet in zijn composities liet. Maar ook als begeleider was hij sterk en doelmatig. Met de baslijnen en het dynamische drumwerk van Pascal Vermeer ontstond zo een wervelende cadans. Niet zwaar en overdone, maar met een zekere lichtheid. Vann daarentegen leek soms in zijn eigen wereld verzonken, waardoor hij af en toe de aansluiting miste met het geheel. Aan het einde van het concert klonk zijn sax ook wat ontstemd, waardoor zijn normaliter inspirerende spel niet helemaal uit de verf kwam.

Het concert verveelde geen moment. Pannekeets composities zijn origineel en telkens verrassend. En dat gold ook voor de ballad 'Entity'. Geen melancholische dramatiek, maar eerder met een intelligente gevoeligheid. Pannekeet straalde en glimlachte regelmatig instemmend naar zijn podiumbroeders. Mooi om te zien hoe hij, liefdevol en bezield over zijn bas gebogen, genoot van deze avond. En dat is terecht, want dit heeft hij helemaal goed gedaan.

Wie ook graag wil genieten van dit concert kan morgen nog naar Cultura in Andijk. De plek waar het voor Udo Pannekeet allemaal begon op zestienjarige leeftijd.

Klik hier voor foto's van dit concert door Monique van der Lint.

Labels:

(Donata van de Ven, 22.2.14) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.