Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 

Concert
Op het scherp van de snede
Casimir Liberski, Tyshawn Sorey & Mark Shim, zaterdag 16 augustus 2014, Bravo XL, Brussel

Bravo BXL zette zich in een paar maanden tijd op de Brusselse jazzkaart. De bruisende Dansaertstraat ligt vlakbij, de sfeer is internationaal en het interieur van Bravo BXL straalt ongedwongenheid uit. Als er dan ook nog een kelder blijkt te zijn waarin een vleugelpiano staat, was het niet verwonderlijk dat er concerten gegeven zouden worden. Een aantal betere Belgische musici vonden vlug de weg naar Bravo BXL, evenals de grote Joelle Leandre die in juni voor een vol huis zorgde.

Ook voor het concert van Casimir Liberski & guests liep de kelder van Bravo BXL meer dan aardig vol. Liberski is een Belgische pianist die heen en weer pendelt tussen België en de Verenigde Staten, waar hij aan het Berklee College of Music studeerde en samenwerkte met onder anderen Charnett Moffett en Deonardo Coleman. Twee Amerikaanse vrienden van Liberski waren op doorreis in België, om samen met Vijay Iyer op Jazz Middelheim een fel gesmaakt concert te geven. Een ideale gelegenheid om hen als special guests uit te nodigen voor een concert in Brussel.

Het concert begon met rustig pianospel van Liberski, terwijl Mark Shim lange lijnen blies op tenorsax die bijna klonken als gestreken bas en Tyshawn Sorey impressionistisch inkleurde op drum. Die rustige sfeer ging bijna ongemerkt de andere kant uit toen Shim een melodielijntje neerzette, Sorey's spel hoekiger werd en Liberski een versnelling hoger schakelde. Die spontane overgang naar verschillende sferen leek een handelsmerk van deze groep. De lange nummers leken daardoor ook meer op suites - met referenties naar jazz, impro, hiphop, hedendaagse klassieke muziek en drum 'n' bass - en klonken soms als funky kamermuziek. Een eenzame standard en een nummer van Monk werden handig in het repertoire binnengesmokkeld.

Tyshawn Sorey klonk op het grote podium van Middelheim bij Vijay Iyer al indrukwekkend, in een kleine locatie klonk zijn klasse nog indringender. Mark Shim speelde onderkoeld energiek, een beetje ingehouden, maar net daardoor zo intens. Mede door het gebruik van handige rifjes op sax werd de bassist (die er in dit trio niet was) overbodig, hoewel de groep soms met de energie van een indie rockband tekeer ging.

Liberski etaleerde zijn veelzijdigheid en zijn wendbaarheid. Of hij nu met oog voor detail een delicate passage speelde of woest spelend met de onderarmen op het klavier beukte: het werkte allemaal en klonk muzikaal. Als deze pianist nog niet onder de radar van het publiek kwam, zal dat vooral te maken met het feit dat hij de afgelopen jaren New York als biotoop had. Het trio klonk dan ook als een New York Trio; muzikaal op het scherp van de snede doken ze met een vanzelfsprekende zelfverzekerdheid het muzikale labyrint in.

Deze recensie verscheen ook op Jazz'Halo.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cedric Craps.

Labels:

(Iwein Van Malderen, 24.8.14) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.