Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Op leven en dood

Warped Dreamer featuring Arve Henriksen, Stian Westerhus, Teun Verbruggen & Jozef Dumoulin, vrijdag 16 januari 2015, Paradox, Tilburg

Onder de gemeenschappelijke noemer van Warped Dreamer heeft het Paradox publiek het wordingsproces van deze jamband live waargenomen. Dit optreden vormt namelijk de première van deze improvisatievernieuwers. Drummer Teun Verbruggen is de initiator van de groep en een van de meest in het oog springende muzikanten uit de Belgische impro-scene. Echter, tijdens het optreden ligt de operationele leiding volledig in handen van de Noorse trompettist Arve Henriksen.

Wie de eerste tien minuten van het concert als maatgevend heeft beschouwd, is van een ijskoude kermis thuisgekomen. Henriksen opent ingetogen en fluisterzacht op de trompet. In zijn voetsporen voegen andere klanken zich vertraagd toe en langzaam openbaart zich een fraaie, spookachtige, muzikale ambiance. De neiging ontstaat dit te beschouwen als een stereotype van de Noorse melancholie. Maar schijn bedriegt. Na de vervormende country voeden subtiele ritmische versnellingen, knisperende computergestuurde tonen uit de synthesizer en de milde sustain uit de Gibson van Stian Westerhus de onderhuidse spanning. Geleidelijk wordt de gehele klassieke klankwereld meedogenloos en compromisloos binnenstebuiten gekeerd. De groteske geluidsorgie zorgt voor verwarring, verstoring en ontreddering. Voor velen te laat, voor anderen tijdig, worden de zwemvesten uitgegooid in de vorm van een sacrale trompetsound, de ijle tonen vanuit de gestreken gitaarsnaren en de tikkende percussie. Aan deze tombola komt echter nog geen einde. De beklemmende sfeer keert spoorslags terug en eindigt al even abrupt als hij gekomen is. De elektrische Miles-trompet doemt kortstondig op aan de horizon, waarna het groepsgeluid onnavolgbaar buitenaards omgebogen wordt en catastrofaal zijn einde vindt.

Een aantal mensen heeft het naderende einde niet afgewacht en een veilig heenkomen gezocht. Na deze exercitie van een uur hebben de meesten weer de moed bijeengeraapt om de provocatie van het tweede deel aan te gaan. Na de spaarzame, angstige begintonen wordt de sfeer uiteindelijk macaber. Net als bij de openingsjam vervolgt het patroon zijn weg langs dezelfde lijnen. De ingekleurde contrasten - ordening versus chaos, licht versus donker, bevallig versus naargeestig - kunnen niet anders worden opgevat dan de metaforen voor de verkwikking van het paradijs en het verderf van de hel. Leven of dood. Niet om van weg te lopen...!

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 23.1.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.