Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Afrikaanse blues en meer

Reijseger Fraanje Sylla, vrijdag 13 maart 2015, Paradox, Tilburg

De muziek van het trio Reijseger, Fraanje, Sylla vormt een eclectisch, bij tijd en wijle redelijk spiritueel, maar ook melancholiek geheel. Het is jazz, maar dan wel met een grote invloed vanuit de Afrikaanse muziek, gezien de achtergrond van zanger/instrumentalist Mola Sylla. Maar er zitten evengoed elementen in van de hedendaagse kamermuziek en ook de blues komt voorbij. In dit concert, als onderdeel van de tour rondom de release van de nieuwe cd 'Count Till Zen', werd dit weer duidelijk.

De heren waren wederom volledig aan elkaar gewaagd en genoten zichtbaar van het onderlinge samenspel en de interactie met het uitzinnige publiek. Het leverde mooie momenten op. Zoals in 'Bakou', als Ernst Reijseger de cello op zijn schoot als een gitaar bespeelt en Sylla de xalam, een West-Afrikaans snaarinstrument, ter hand neemt. De klanken lopen sprankelend in elkaar over, spaarzaam begeleid door de pianoklanken van Harmen Fraanje. Ook in het hierop volgende duet van Reijseger en Fraanje is goed te horen dat deze musici perfect op elkaar ingespeeld zijn.

Soms is de muziek ook heftig, melancholiek en weemoedig, met name door de krachtige zang van Sylla. 'Badola' is daarin een hoogtepunt. Op een dromerige solo van Fraanje strijkt Reijseger een fijnzinnige melodie. En als Sylla dan begint te zingen, is dat in eerste instantie bijna een verstoring van het fijnzinnige samenspel van piano en cello. Heftig schreeuwend en gebarend slingert Sylla zijn woorden de zaal in, een Afrikaanse blues zingend. Geen idee waar hij het over heeft, maar het maakt wel indruk. Je voelt dat deze tekst ergens over gaat. In 'Headstream' komt die melancholie eveneens tot uiting. Hier tovert Reijseger een blues uit zijn cello in een geweldige solo, tokkelend met twee handen en een donkere klank bewerkstelligend middels ...een haarklem! In deze solo wordt goed duidelijk wat een meesterlijke cellist Reijseger is en hoe breed zijn repertoire reikt. Ook hier verhoogt Sylla overigens de spanning door in een soort klaagzang uit te barsten.

Harmen Fraanje blijkt ook hier weer een uitbundige pianist, die vooral op zijn plek is als hij klatervallen van noten kan produceren. Je ziet hem dan genieten. Niet dat hij niet ingetogen kan spelen, integendeel. Op sommige momenten, zoals in 'E Konkon' laat hij zeker horen ook over deze kwaliteiten te beschikken.

Labels:

(Ben Taffijn, 15.3.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.