Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Jazz vanaf de Olympus
Marilyn Crispell, Barry Guy & Paul Lytton, dinsdag 19 mei 2015, De Werf, Brugge

Op de Olympus, de berg waar de goden wonen, wordt zo nu en dan ook wel eens een jazzconcert verzorgd. Vanzelfsprekend wordt daar dan ook bijpassend goed gemusiceerd. En een aantal van die goden gaat ook wel eens op tournee. Bijvoorbeeld naar De Werf in Brugge. En zo stonden daar Barry Guy, Marilyn Crispell en Paul Lytton op het podium.

De bassist Barry Guy heeft een suite geschreven, bestaande uit zeven delen, die integraal voor de pauze door de drie musici wordt uitgevoerd. 'Send' doet wat Spaans aan en geeft Guy een centrale rol in een zangerige, melancholische melodie. Intens vertolkt op zijn vijfsnarige contrabas. Prachtig is ook hoe het geluid van de bas op sommige momenten volledig samenvalt met dat van de piano, bespeeld door Marilyn Crispell. Paul Lytton zorgt hier voor beperkte, gerichte ondersteuning op zijn drumstel. In 'Fallen Angel' neemt Crispell de lead met intens, alles doordringend pianospel, terwijl Lytton telkenmale olie op het vuur gooit en zo een zinderende atmosfeer creëert.

En wat geldt voor 'Send' en 'Fallen Angel', geldt voor de gehele suite. Guy laat ook hier weer zijn brede achtergrond als componist en musicus horen, die zowel zijn sporen in de jazz als in de klassieke muziek ruimschoots heeft verdiend. Verder wordt er door alle drie de musici ongelofelijk goed en hecht gemusiceerd. De timing is perfect en er wordt een effectief gebruik gemaakt van stiltes. De muziek ademt en blijft transparant, ook op momenten - zoals in 'Return Of Odysseus' - dat het er heftig en fel aan toe gaat. En met heftig bedoelen we dan écht heftig. Crispell beukt onstuimig met beide handen op haar piano, Guy beweegt woest zijn strijkstok over de bas en Lytton slaat met alle kracht die hij in zich heeft op het drumstel. Maar nergens wordt het een brei, nergens slipt het dicht.

De improvisatie na de pauze is van een vergelijkbare orde. Ook hier zijn er intieme momenten vol spaarzaam gedoseerde noten, bijvoorbeeld als Crispell de leiding neemt in een lange, rustig ademende solo. Ingehouden begeleid door Guy en Lytton. Of in haar eigen compositie 'Rounds', waarin de verstilling voelbaar is. En dan een slaapliedje als toegift. De warme klanken van Guy en Crispell, slechts verstoord door twee harde slagen op een gong door Lytton. We kunnen de nacht in!

Klik hier voor foto's van dit concert door Willy Schuyten. En hier vind je een fotoverslag van Annie Boedt.

Labels:

(Ben Taffijn, 28.5.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.