Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Jeugdig en dampend engagement
The John Scofield-Joe Lovano Quartet, woensdag 11 november 2015, Bimhuis, Amsterdam

Gitarist John Scofield besluit in 1989 de relatief onbekende saxofonist Joe Lovano op te nemen in zijn nieuwe elektro-akoestische groep. De gitarist heeft dan al furore gemaakt in de working band van Miles Davis. De nieuwe groep van Scofield slaat live in als een bom. Er volgen succesvolle platen zoals het debuutalbum 'Time On My Hands' uit 1990, waarop ook Charlie Haden en Jack DeJohnette acteren. Lovano is een niet meer weg te denken saxofonist en heeft na zijn vertrek uit Sofields groep gestaag zijn imposante oeuvre uitgebreid. Inmiddels is, enkele decennia later, het reünie-album 'Past Present' verschenen, op het Impulse-label onder de naam van John Scofield. Tijdens de Europese tour speelt Ben Street op contrabas en completeert Bill Stewart het kwartet op slagwerk.

Hedendaagse jazz wordt gedomineerd door eclecticisme. Daarbij verdwijnen genres, vermengen stijlen zich en worden muzikale grenzen geslecht. Maar wat zich in het Bimhuis ontvouwt, is een afgevuurde pijl recht in het hart van de Amerikaanse jazz. De muziek is fris als de lentewind, de structuur helder als glas en de spelvreugde onovertroffen. De setlist bestaat bijna geheel uit tracks van Scofields hand en zijn afkomstig van het eerdergenoemde 'Past Present'. Slechts eenmaal wordt een ontregelde compositie ('Ettenro'), vol botsingen en tegengestelde krachten, van de hand van Joe Lovano gespeeld. Als eerbetoon aan de dit jaar overleden Ornette Coleman. De composities van John Scofield doemen op in allerlei gedaanten, maar zijn het best te scharen onder de noemer straight-ahead jazz. Zonder uitzondering zijn ze diepgeworteld in blues en R&B.

De harmonie tussen de gitarist en saxofonist is wellustig, maar transparant. De mengeling tussen het weelderige geluid van Scofield en de vurigheid van Lovano's saxofoongeluid getuigen van een diepliggende chemie, onder de aanhoudende ritmische golven van drummer Bill Stewart en bassist Ben Street. Het publiek is echter naar het puntje van de stoel geschoven bij het spervuur aan levendige solo's. De rauwe, venijnige, karakteristieke Scofield-passages worden steevast door Lovano van commentaar voorzien, urgent-swingend en messcherp of gruizig. Maar als een welkome afwisseling wordt ook de warme sensitiviteit niet uit het oog verloren. De watervlugge interactie op het nummer 'Past Present', met het opzwepend thema van 'Salt Peanuts' erdoorheen geregen, is creatief en klinkt doorgewinterd. De titel refereert aan de zoon van Scofield, die tijdens de afronding van het album veel te vroeg aan kanker is overleden, maar nog altijd doorleeft in de gedachten van zijn vader.

Deze reünie toont aan dat levendig engagement, met de historie van jazz in het achterhoofd, nog steeds jeugdig en dampend kan klinken. De revival van een oorspronkelijk maar vitaal concept van gierende elektrische gitaar en doordenderende saxofoonerupties.

Klik hier voor foto's van dit concert door Louis Obbens.

Labels:

(Louis Obbens, 30.11.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.