Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Ivo Perelman / Matthew Shipp - 'Callas' (Leo Records, 2015)
Opname: 27 februari & 15 maart 2015
Ivo Perelman / Matthew Shipp - 'Complementary Colors' (Leo Records, 2015)
Opname: april 2015

Tenorsaxofonist Ivo Perelman en pianist Matthew Shipp werken reeds zo'n twintig jaar met elkaar samen. Vaak als onderdeel van een groter geheel, maar ook regelmatig als duo. Gevolg van die langdurige samenwerking is dat beide mannen elkaar intussen bijzonder goed aanvoelen en zo in hun volledig geïmproviseerde stukken een zeer hoog niveau weten te behalen. Perelman zegt dan ook over die samenwerking: "You know, if you make a friend, and you keep talking and meeting, and there's always new stuff that you want to share, then it's always invigorating and exciting, and you don't get tired. We have an agreement, that the moment we feel we are stuck and not moving, we will quit. But every new opportunity with him, duo or quartet, is like opening a new window – in that sense that there's a lot more to be discovered."

Twee van deze nieuwe ramen zijn nu vastgelegd in de vorm van nieuwe cd's. De eerste is getiteld 'Callas' en is te zien als een hommage aan de wereldberoemde sopraan. In 2014 kreeg Perelman problemen met zijn strottenhoofd vanwege zijn wijze van blazen en daarbij behorende ademhaling. Hij besloot te rade te gaan bij operazangers, die vaak hetzelfde probleem hebben, en nam zangles. Dit hielp en bracht hem tevens in aanraking met de aria's van Maria Callas, die hem raakten en inspireerden tot een serie duetten met Shipp, waarbij Perelman achteraf de improvisaties van titels heeft voorzien. Leidraad hierbij was in alle gevallen een aria van Callas. De sfeer die een bepaalde aria bij hem opriep, combineerde hij zo met zijn eigen muziek. 'Mimi', op de eerste schijf van deze dubbel-cd, maakt duidelijk waar we over praten. Mimi is de vrouwelijke hoofdpersoon in de opera 'La Bohème' van Giacomo Puccini en de muze van de kunstschilders. Aan het eind van de opera sterft zij aan tbc. Perelman blaast hier dan ook een ingetogen en zeer delicate partij, met scherpe, hoge noten de pijn hoorbaar makend, terwijl Shipp met gerichte aanslagen de dramatische spanning aanbrengt. In 'Norma', de opera van Vincenzo Bellini, klinkt Perelman vertwijfeld en wanhopig. Zo verklankt hij de stemming van Norma, de vrouwelijke hoofdpersoon in de opera.

Perelman is naast saxofonist ook beeldend kunstenaar en voor hem zijn dit twee grootheden die elkaar beïnvloeden. De klanken die hij produceert ziet hij als kleuren, ook wel synesthesie geheten, dat letterlijk het vermengen van zintuigen betekent. Dit gegeven heeft, bijzonder genoeg, niet eerder een album opgeleverd, maar nu dus wel, onder de titel 'Complementary Colors'. En ook op dit album heeft Perelman ervoor gekozen om de nummers achteraf van een titel te voorzien: de kleur die de muziek bij Perelman oproept. Het is bijzonder om te horen hoe bij hem kleuren klinken en hoe Shipp daarop reageert. Blauw klinkt, zo horen we in 'Blue', bij Perelman als een romantische melodie die qua idioom wel past in het American Songbook. 'Red' daarentegen is stugger van aard. Hier tasten de twee musici elkaar veel meer af en ontstaat er geen echte melodie. Aansluitend, en dat doet de saxofonist op dit album drie keer, combineert hij de beide kleuren in één nummer, 'Blue And Red' in dit geval. En we horen hier de synthese. Het nummer klinkt net als 'Blue' melodieus, maar mist het romantische element. Het heeft daarentegen het stugge van 'Red', vooral in de bijdrage van Perelman.

Klik hier om te luisteren naar 'Violetta' en 'Tosca' van het album 'Callas'.

Labels:

(Ben Taffijn, 2.12.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.