Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
De blik naar binnen in het Lighthouse

TPO, vrijdag 20 november 2015, Muzieklab The Lighthouse, Groningen

De muziek van het trio TPO paste precies in The Lighthouse, dat een oppervlak heeft kleiner dan een ruime woonkamer. Ook die muziek is namelijk klein en intiem. TPO, dat is Sander Thijsen, Morten Poulsen en Jan Ruerd Oosterhaven, piano, drums en basgitaar respectievelijk. Een groot deel van wat het trio speelde was pure improvisatie. Daarbij viel de interne dynamiek van het combo op: individuele muzikanten stapten naar voren en doken weer onder, afhankelijk van hoe het groepsgeluid zich ontwikkelde.

Titels, vertelde Sander Thijsen, worden van tevoren gezamenlijk afgesproken en vervolgens wordt daar al tastend en zoekend een passende invulling aan gegeven. 'KLK-89, 140 Venstre' (= 'KLK-89, 140 Links') van Morten Poulsen bleek een toekomstvisioen over een mensheid die boven de wolken woont en zich dagelijks via reusachtige liften naar haar duistere werk begeeft, ergens diep in de diepte. De slagwerker heeft een begeleidende functie, maar dan zo ongeveer zoals snobs hun exquise chateaubriand door een voortreffelijke St. Émilion laten begeleiden. Zijn handen dansen cirkelend door de lucht, waarbij vellen en bekkens schijnbaar toevallig en min of meer ritmisch beroerd worden. Hij was aldus de perfecte trait d'union tussen Orpheus en Terpsichore.

Een ander stuk begon met de knisperende geluiden van ribbelboktorren (men kent die kleine rakkers wel, die rhagia bifasciata) die aan de fundamenten van het Lighthouse knabbelden. Die fundamenten kregen het toch al voor hun kiezen toen Jan Ruerd Oosterhaven zijn E-snaar losdraaide, zodat die een amplitude te zien en te horen gaf waar oude akoestische contrabassisten als Milt Hinton of Charles Mingus nog een puntje aan hadden kunnen zuigen. Oosterhaven ontwerpt en bouwt zelf zijn bassen. Deze had hij behandeld met een speciale lak, die het hout liet spreken. Het hout sprak in heldere gitaristische termen, ijler dan gebruikelijk is. Maar dus ook even zo goed als een aanzwellend Armageddon.

Alles had meer met schetsen dan met olieverven te maken. Het enige nummer dat aanspraak mocht maken op de term 'liedje' was 'Tinderly' van Thijsen. Hij had het geschreven toen "iedereen op Tinder zat". Het had overigens niets van doen met het bekende 'Tenderly' van Walter Gross. Tinderly, tenderly, TPO keek naar binnen in het Lighthouse en wij met haar/hem/het.

Foto: Anna-My Scheibel Christiansen

Labels:

(Eddy Determeyer, 3.12.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.