Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Echte sprookjes
The Nordanians & Bombay Connection Orchestra, woensdag 30 december 2015, Grand Theatre, Groningen

Een orgel zwelt zwoel door de ruimte, een sax zet een sexy stem op. Een nachtclub in Bombay, zoveel is duidelijk. Maar: eind jaren vijftig? Gisteravond? Geen idee, maar nu moet er dus een bevallige, ietwat mollige danseres van achter een decorstuk komen zweven, gekleed in roze en lichtblauwe sluiers. "Tijd voor onze speciale gast," verbreekt orkestleider Gerry Arling onze bespiegelingen: "Mudhu!" Mudhu Lalbadursingh is een prinses uit een sprookje van Chaudhuri; in het Grand blijft haar dansen beperkt, zingen doet ze des te meer. Haar hoge, heldere en doordringende vocalen mengen prima met het dertienkoppige Bombay Connection Orchestra. Ze zingt grote hits uit Indiase en Pakistaanse musical- en avonturenfilms en schuin achter me hoor ik een dame een riedeltje feilloos meeratelen. Ook voor de Indiase gemeenschap in Groningen is het werk van R.D. Burman, M. Ashraf en Llaiyaraaja gesneden koek. De John Williams, Lalo Schifrin en John Barry van Bombay, zeg maar.

Gerry Arling, bassist, componist en avonturier, heeft altijd buiten de omheining gegraasd. Jazz, elektronica en 1960 pop heeft hij al eerder onder de loep gelegd en sinds een aantal jaren is de filmmuziek uit Bollywood, de grootste filmstad ter wereld, onderwerp van zijn exploraties. Zijn Bombay Connection Orchestra speelt niet zo romig en pastelkleurig als de voorbeelden uit de studio's van Bombay. Pop, heavy metal en funk geven de muziek kloten. Met twee extra percussionisten is gegarandeerd dat het ritme in beweging blijft. Het toetsenarsenaal van Hans Koldeway heeft Arling listig in het geheel verweven. Dit is nou eens fusion waar de mens vrolijk van wordt.

Wat dat betreft waren we al op temperatuur gebracht door de Nordanians. Twee dertiende van het BCO = twee derde van de Nordanians. Ofwel: gitarist Mark Tuinstra en tablaspeler Niti Ranjan Biswas maken zowel deel uit van het voorprogramma als van de hoofdact. Aangevuld met violist Oene van Geel speelt het drietal improvisatiemuziek met Indiase luchtwortels. Mede doordat viool en gitaar om beurten een basfunctie kunnen vervullen zijn de mogelijkheden legio. Temeer daar de belachelijk virtuoze tablaïst complete melodieën uit zijn trommeltjes kan slaan. En als het zo uitkomt zingt het trio er zijn eigen vocaleses bij, met Tuinstra als beatbox. De sitar miste ik pas achteraf.

Klik hier voor foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels:

(Eddy Determeyer, 8.2.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.