Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert / Jazztube
Ingetogen weemoed uit Syrië

Eric Vloeimans, Kinan Azmeh & Jeroen van Vliet, vrijdag 27 mei 2016, Paradox, Tilburg

Zittend naast een Syrisch meisje van een jaar of 8 denk ik: jij hebt al heel wat gezien en meegemaakt. Het komt vast door de muziek dat deze gedachten me door het hoofd spoken, een dag nadat er een record aantal vluchtelingen op één dag, gelukkig het merendeel levend, uit de Middellandse Zee is gehaald: 4000. Dat meisje is er door een initiatief van Paradox in Tilburg, dat samen met het International Gipsy Festival en het COA haar en 60 andere vluchtelingen dit concert liet bijwonen van hun landgenoot klarinettist Kinan Azmeh, in een gelegenheidstrio samen met trompettist Eric Vloeimans en pianist Jeroen van Vliet. Door de aanwezigheid van Azmeh en met hem de 61 vluchtelingen in de zaal worden hier tevens muzikale culturen met elkaar vermengd, wat nooit kwaad kan in deze tijden van polarisatie.

Ze spelen vooral ingetogen stukken, vaak met een persoonlijk verhaal van Azmeh of Vloeimans. Waarbij de wetenswaardigheden van Azmeh het meest ontroeren. De afgelopen vier jaar is het pendelen tussen New York en Damascus steeds ingewikkelder geworden en is de VS zo langzamerhand noodgedwongen zijn thuis geworden. In 'November 26' verklankt hij dit mooi. De titel verwijst naar die avond vier jaar geleden dat hij zich voor de eerste keer in New york écht thuis voelde, terwijl hij zich realiseerde dat hij niet thuis was. De basis van dit nummer wordt gevormd door Van Vliets pianospel, door het dempen van de snaren op percussie gelijkend. Het vormt een uitstekende bedding voor ingetogen en contemplatieve solo's van zowel Azmeh als Vloeimans, waarin hunkering en weemoed om de voorrang strijden. Beide blazers laten hier horen over het vermogen te beschikken om emoties op grootse en tegelijkertijd ingetogen wijze te verklanken.

In 'Nebula', een compositie van Van Vliet, overheerst een repetitief patroon dat de pianist met de linkerhand speelt, terwijl hij de melodie met de rechterhand vormgeeft - een melodie die aansluitend door Azmeh en Vloeimans wordt opgepakt. Als dansers die om elkaar heen cirkelen geven zij samen een verdere invulling aan het stuk. Ook andere ingetogen stukken zijn de moeite waard, zoals Van Vliets 'The Wanderer' en 'The Sad Toreador' van Vloeimans, waarin het trio op de Spaanse toer gaat. De stier heeft de benen genomen, de toreador werkeloos achter latend. De beide blazers verklanken zijn ontgoocheling en teleurstelling op meesterlijke wijze.

Bijzonder is de toegift, 'Airport' van Azmeh. Als de klarinettist tegenwoordig aankomt op het vliegveld JFK in New York, wordt hij apart genomen en moet hij soms 4 à 5 uur wachten om uitgebreid ondervraagd te worden. Hij draagt het nummer, dat hij schreef tijdens zo'n wachtperiode, op aan eenieder met een paspoort van een verkeerd land. Hij blaast een intieme, doordringende klarinetsolo, geflankeerd door bescheiden elektronische klanken en enige noten gespeeld door Van Vliet. En dan horen we zachte, wiegende zang. Eerst van Azmeh, dan van Vloeimans en Van Vliet en tenslotte van het publiek. Intiem wiegen we naar het einde.

In de Jazztube hierboven een fragment uit het concert dat Eric Vloeimans, Kinan Azmeh & Jeroen van Vliet op 30 mei jongstleden gaven in de Stadsschouwburg Utrecht.

Labels: ,

(Ben Taffijn, 10.6.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.