Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Meester en gezellen zorgen voor (ingetogen) vuurwerk
Gratkowski-Landfermann-Zoubek-Mahnig, maandag 6 juni 2016, PlusEtage, Baarle-Nassau

Meesterrietblazer Frank Gratkowski formeerde enige maanden geleden een nieuw kwartet, samen met drie jonge Keulse musici, pianist Philip Zoubek, bassist Robert Landfermann en drummer Dominik Mahnig. Voor diegenen die de Duitse improvisatie een beetje volgen, zijn dit al geruime tijd geen onbekende namen meer, maar in onze contreien zijn ze een stuk minder bekend. Dat geldt niet voor Gratkowski, die regelmatig de degens kruist met de crème de la crème van de Nederlandse improvisatiewereld.

Nu dus wel in Nederland, in de PlusEtage. Na een eerste concert eerder dit jaar in De Loft in Keulen kwam de uitnodiging van een jazzliefhebber en mecenas om ook in Nederland te komen spelen, na contact met de PlusEtage was de deal snel rond en werd de datum geprikt.

Nou beste mecenas, u heeft er een goede neus voor. Het begint allemaal rustig en ingetogen. We horen in Gratkowski's spel op de basklarinet de wind en de meeuwen, we horen stemmige pianoakkoorden en dito basspel en Mahnig beroert subtiel zijn drumset. En dan slaat de hectiek toe. Gratkowski's uitzinnige notenregen geselt het publiek, ondersteund door een woest om zich heen slaande Mahnig en een driftig plukkende Landfermann. Zoubek hamert zodanig krachtig op zijn piano, dat hij zichzelf bijkans mee katapulteert.

Maar hoe boeiend deze uitspattingen ook zijn, dit kwartet is op zijn best in die subtiele passages waarin het geluidsonderzoek centraal staat. En de heren zijn creatief. Zeer creatief.

Landferman klinkt regelmatig alsof zijn contrabas ieder moment uit elkaar kan vallen, zo krassend, kreunend en steunend klinkt het instrument. En Mahnig heeft de vloer rondom zijn drumstel bezaaid liggen met schaaltjes, bakjes, dopjes en andere zaken die u en ik gewoon weggooien, om zijn klankspectrum verder op te rekken. Hij zet het compromisloos in met als hoogtepunt de toegift. Een beetje melig van de warmte (?!) bouwt hij een toren op een van zijn trommels, die natuurlijk met donderend geweld omkiepert. Gratkowski draait zich even om, ziet wat er gebeurt en blaast onverstoorbaar door. Over Gratkowski gesproken. Hij zoekt het in het demonteren van zijn instrumenten. Hij bespeelt zijn klarinet zonder mondstuk, blaast eroverheen, slaat met zijn vlakke hand op de opening, gooit een waterflesje in de mond van zijn altsax en creëert middels diverse blaastechnieken onverwachte geluiden. Wat dat betreft stelt Zoubek zich bescheiden op. Hij speelt, alsof dat niet genoeg is, gewoon piano.

Het is weer duidelijk, dit kwartet staat als een huis. Mannen die elkaar, vanuit de Keulse scene, door en door kennen en duidelijk niet voor de eerste keer met elkaar op het podium staan. Het komt het experiment beslist ten goede. Dit is impro van de betere soort. Mede dankzij onze mecenas.

Klik hier voor foto's van dit concert door Marcel Thomassen.

Labels:

(Ben Taffijn, 15.6.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.