Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Musiceren vanuit het vertrouwen dat je elkaars taal verstaat
Irène Schweizer & Han Bennink, woensdag 27 december 2017, Bimhuis, Amsterdam

De Zwitserse pianiste Irène Schweizer, een van de grondleggers van de Europese jazz, kwam al vroeg in aanraking met de Zuid-Afrikaanse jazz. Ze is reeds sinds begin jaren zestig bevriend met de drummer Louis Moholo-Moholo. Hij speelde op dat moment in de Blue Notes, een groep bestaande uit in exile levende Zuid-Afrikaanse musici onder leiding van de pianist Chris McGregor. De band speelde regelmatig in Jazzcafe Africana in Zürich en het was daar dat Schweizer deze muziek ontdekte en ging waarderen. Die waardering was wederzijds. Schweizer voelde zich eveneens gezien en gewaardeerd, iets wat voor vrouwen binnen de jazz in die tijd allerminst vanzelfsprekend was.

Nu, zoveel decennia later, is die muziek een onlosmakelijk onderdeel geworden van haar muzikale identiteit en bepaalt het op vanzelfsprekende wijze het duo-optreden met Han Bennink, die ze overigens ook al een halve eeuw kent. De twee ontmoetten elkaar voor het eerst in 1966 op het jazzfestival van Lugano en spelen sinds drie decennia regelmatig als een duo. In 2015 leidde dit nog tot 'Welcome Back', het tweede bij Intakt Records verschenen album na het titelloze debuut van het duo uit 1996.

Hier in het Amsterdamse Bimhuis staat een serie relatief korte stukken op het programma, waarin Schweizer duidelijk de leiding neemt. Zij zet de sfeer, reikt de melodische patronen aan waarin de Zuid-Afrikaanse muziek op flamboyante wijze doorklinkt en weet te overtuigen met haar puntige, klare stijl. Schweizer houdt duidelijk niet van opsmuk. Iedere noot die hier klinkt, moet ook klinken. Bennink sluit hier groots op aan. Hij heeft er duidelijk schik in en geniet zichtbaar van Schweizers stuwende spel. Bennink speelt ritmisch, zijn spel is nog steeds scherp en doeltreffend, swingend, maar met de voor hem kenmerkende speelsheid, losheid en ontwapenende bravoure. Bij vlagen ongemeen fel en opzwepend. Meestal gezeten achter zijn drumstel, maar we kennen hem maar al te goed: drummen op de vloer van het podium levert eveneens prachtige resultaten op.

De twee zijn na al die jaren duidelijk aan elkaar gewaagd. Ze hebben respect voor elkaars kunnen, maar durven ook hun eigen weg te gaan. Beiden musicerend vanuit het vertrouwen dat ze elkaars taal verstaan. Een hoogtepunt van die samenwerking zit in de tweede set. Bennink kiest het ruime sop in een stevige, ritmische solo. Schweizer kijkt het even aan en duikt dan onder de klep van de vleugel. Het leidt tot een al even ritmische serie geluiden, precies datgene biedend wat hier nodig is.

Foto's: Geert Vandepoele

Labels:

(Ben Taffijn, 31.12.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.