Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
De denkbare muziek van Jasper Blom

Jasper Blom Quartet feat. Nils Wogram, woensdag 7 februari 2018, Brouwerij Martinus, Groningen

Wanneer je in een bandje van tenorist Jasper Blom speelt moet je wel tot tien kunnen tellen. En wel tot 32,5 ook. Want hij maakt het zijn medemusici niet makkelijk. Ze tellen zich het schompes en lezen zich het leplazarus. Idealiter zou je zo'n groep eerst een week of twee, drie laten oefenen, zodat het materiaal zich kan zetten. Zodat de instrumenten solide verbindingen kunnen aangaan.

Het optreden in Groningen was het tweede in een korte reeks. Inmiddels is, dacht ik, de tournee met trombonist Nils Wogram voorbij en is de liveregistratie in het Amsterdamse Bimhuis een feit. Die zal vermoedelijk een wat grotere eenheid en een meer ontspannen karakter hebben. Ja, kijk, de tijden dat zo'n Eddie Ellington een groepje getalenteerde jongelui kon charteren en met hen vervolgens vijftig jaar lang dag in, dag uit aan het werk kon gaan, zijn definitief voorbij.

Het openingsnummer, 'Running Gag', zou je exemplarisch voor Bloms aanpak kunnen noemen. Het begon als een soort collage van stemmingen, kleuren en effecten om geleidelijk-aan te versmelten tot een op zich simpel thema van een loopje omhoog en een reeksje omlaag. Ook 'The Least Of Your Worries' (al het materiaal was van de hand van de leider) was zo'n gefragmenteerd melodietje. Nou, melodietje - een behoorlijk gecompliceerde melodie zal je bedoelen. Je vraagt je af hoe je zoiets uit je hoofd leert. Van de andere kant: klassieke muzikanten hebben vaak wel wat anders, en vooral méér in en aan hun hoofdjes.

Petje af dus voor de ritmesectie van Frans van der Hoeven (contrabas) en Martijn Vink (drums), die de zaak op de rails hielden. Van der Hoeven huppelde daarbij met puntige, heldere noten door de schema's, ondanks de akoestiek die op de plek waar hij stond een stuk minder clement was dan waar het publiek zat. Dat had te maken met de nogal asymmetrische ruimte en akoestiek, inclusief een ruim bemeten galmgat waarlangs het bier van de brouwerij naar het restaurant en het café wordt getakeld.

Van gasttrombonist Nils Wogram hoorden we in het cerebrale 'Whirl' een solo die zo fijnmazig was als Brusselse kant. Elders liet hij zijn instrument versmelten met de tenor van de leider, wat de muziek in de unisono thema's en ballads etherische kwaliteiten verleende. Van de overige solisten mag gitarist Jesse van Ruller niet onvermeld blijven. In het reeds gememoreerde 'The Least Of Your Worries' presteerde hij het simultaan te strummen en te soleren. Er zal wel een logische verklaring zoor zijn - iets met het onzekerheidsprincipe van Heisenberg of zo. In 'Candy', een soort guilty pleasure van Jasper Blom (disco!) detoneerde de twangy country gitaar van Van Ruller plezierig in deze dansmuziek voor gevorderden. Disco, jawel, maar dan van het slag waarop met succes vivisectie is gepleegd.

Klik hier voor foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels:

(Eddy Determeyer, 15.2.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.