Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Oosterwijk in duplo

Hiske Oosterwijk, zaterdag 17 en 24 maart 2018, Atelier Il Sole in Cantina, Groningen

Hiske Oosterwijk zou Hiske Oosterwijk niet zijn wanneer ze op haar twee opeenvolgende recitals in de Cantina geen twee volslagen verschillende Hiske Oosterwijks had getoond. Op 17 maart (strikt genomen dus de ochtend van de achttiende) stond er een vrouw van de wereld in het keldertje aan de X-straat. Zo'n door de wol geverfde, die je de weg kan wijzen in om het even Brooklyn of Erzsébetváros, die in de extreemste tenten van Kreuzberg en Groningen kind aan huis is. (Mijn gedachten gingen in ieder geval even terug naar de New Yorkse downtown new wave-scene van de jaren tachtig.) Zo'n tante dus die geen blad voor de mond neemt en met haar eveneens in het zwart geklede toetsenvrouw Antisia Machneva oogde als twee zwaar gothic zusjes, die even eerder uit de ouderlijke villa waren ontsnapt. Machneva, ondertussen, claimde zowel de 17de als de 24ste belangrijke aandelen in de respectieve structuren. In het kwartet dat de tweede nacht in de Cantina stond kreeg ze meer ruimte om de muziek te versieren met haar haast kalligrafische bijdragen.

Zo hard, stads en machinaal als de groep met Domen Bohte (bas) en Wieger Dijkstra (drums) had geklonken, zo lyrisch bleek het tweede kwartet. Hier stond Esat Ekincioglu achter de basgitaar en presideerde Owen Hart Jr. achter de trommels. Van Friesland naar Frankrijk, ce n'est qu'un pas. Na een slaaplied in Oosterwijks moedertaal volgde een met subtiel pianospel ingeleide eigen chanson, die de vertrouwdheid van een Piaf-nummer bezat. Er kwam veel eigen materiaal langs, dat met de passie van een Jacques Brel werd gezongen en gezucht. Oosterwijk lééft haar liedjes, als een driest duivelinnetje springt ze erin rond en zingt haar publiek zonder pardon haar ziel in. En er zijn momenten dat ze haar strot volledig opentrekt, waardoor alles wat niet spijkervast aan de muren zit door de ruimte zwiept.

Hoeveel Hiske Oosterwijks heeft ze nog in petto? Of, anders gesteld, is zij wellicht de eerste vrouw uit het Multiversum?

Concertfoto: Diana Muller

Labels:

(Eddy Determeyer, 15.4.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.