Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 




CRAM verlegt grenzen in CROW
vrijdag 9 november 2007, Jazz at the Crow, Kraaij & Balder, Eindhoven

Er zijn er niet veel die zo zelfverzekerd dissonante akkoorden aanbieden, laten opbloeien en aanhouden alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, als Corrie van Binsbergen. Daar keek het publiek in Jazz at the Crow wel even van op. Hier werden grenzen verlegd op een podium waar toch vaker meer toegankelijke jazz op het menu staat. Maar deze improvisatoren wisten deze baanbrekende klus succesvol te klaren, zoals later zou blijken.

Corrie van Binsbergen is al vele jaren een van Nederlands belangrijkste jazzvertegenwoordigers en heeft een groot aantal spraakmakende cd's en projecten op haar naam staan. Een bezoek aan haar website spreekt boekdelen. Haar muzikale stem is uniek en zeer persoonlijk. De gitaar en de reeks klankvormers aan haar voeten hebben voor haar geen geheimen. Ze staat boven de materie en kan op elk gewenst moment haar muzikale creativiteit in klanken omzetten, met of zonder distortion. Haar spel was expressief, verhalend en fascinerend van de eerste tot de laatste noot van dit concert.

CRAM is een formatie met veel onderlinge chemie. En hun muzikale eensgezindheid en speelvreugde is hoor- en zichtbaar. De wijze waarop zij deze communiceren schept een band met het publiek. Voortdurend waren er onderling blikken van muzikale verstandhouding. Een boeiende melange van sferen, tempi en dynamiek kenmerkte het programma, waarbij het grondplan van de composities voldoende ruimte liet om vrijuit te gaan. En daar wist dit kwartet wel raad mee!

Saxofonist Rutger van Otterloo was een openbaring. Vaak horen we hem in grote formaties zoals Corrie en de Grote Brokken, Big Bent Braam, Fra Fra Big Band en de Contraband. Vanavond stond hij er 'alleen' voor en dat ging hem goed af. Op sopraansax beschikt hij over een fraaie toon, hij speelt loepzuiver en dat is zelden synoniem voor sopraansax! Maar de baritonsax is hoorbaar het instrument waaruit zijn muzikale stem het beste tot zijn recht komt. Het ene moment klonk hij als mopperende knorrepot en een ander moment als een rondborstige Ollie B. Bommel, 'als u begrijpt wat ik bedoel'. Zijn improvisaties waren van hoge kwaliteit en perfect verstaanbaar.

Arend Niks' drumwerk was inspirerend, hij nuanceerde met variabel dynamisch spel, grooves of fills die pasten bij het moment of hij speelde functioneel tegendraads. Pittig drumwerk versus minimale kleuringen of accenten, hij dialogeerde attent op de improvisaties van collega's, of bracht het geheel weer terug op het rechte pad. Van zijn hand speelde CRAM enkele composities, naast werk van Van Binsbergen en de fraaie ballad 'Down Under' van Mick Paauwe. Bassiste Paauwe past deze formatie als een handschoen. Zij stelde onder bewijs dat zij naast haar latin jazz-specialisme gewoon een uitstekende allround bassiste is.

De charme van CRAM is hun avontuurlijkheid. Met name Corrie van Binsbergen zocht eigenzinnig de grenzen op van wat in de context van de compositie nog passend en 'toelaatbaar' was. CRAM ontspoorde en ontketende, maar er was ook structuur, ontlading en rust. En alles werd met zoveel overtuigingskracht en vakmanschap gepresenteerd, dat zij die vanavond horen wilden vielen voor deze prettig gestoorde, eigentijdse formatie. CRAM is een absolute aanrader voor programmeurs en publiek.

Klik hier voor een fotoverslag.

Meer weten?
  • De website van Corrie van Binsbergen.

    (Cees van de Ven, 16.11.07) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








  • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.