Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd / Jazztube
Naked Wolf – 'Naked Wolf' (El Negocito, 2014)

Opname: 21-22 maart 2013

Terwijl grote festivals in binnen- en buitenland voorlopig nog te veel weigeren om de stap te zetten en blijven inzetten op risicoloze strategieën, is de rest al langer doordrongen van het besef dat de jazz en geïmproviseerde muziek zoals we die ooit kenden, geen toekomst meer hebben. Net zoals mensen mobieler geworden zijn, makkelijker kunnen migreren en bijdragen aan een multiculturele maatschappij die - of we nu willen of niet - verder zal evolueren, zo levert het ook steeds meer muziek op die niet langer beantwoordt aan een eenvoudige definitie.

Het zevenkoppige Naked Wolf is daar een perfect voorbeeld van. Amper bekend in eigen contreien, maar intussen wel goed voor zeer enthousiast onthaalde optredens op festivals in onder meer Slovenië en Oostenrijk. Zeven muzikanten, zeven nationaliteiten ook, maar dan wel met Nederland en Amsterdam als sterkst verbindende factor, want de meesten van hen hebben wel iets met die regio, speelden er al samen, vonden er hun tweede of derde thuis. En dan met een debuutplaat op een label uit Vlaanderen, waar men er ook nog niet uit is hoe omgegaan moet worden met die diversiteit.

Bassist Luc Ex, gitarist Mikael Szafirowski, saxofonist Yedo Gibson, trompettiste Felicity Provan, toetsenist Ofir Klemperer, zanger Seb El Zin en drummer Gerri Jäger (ook nu weer zo strak dat je gaat vermoeden dat hij als kind een metronoom in plaats van verhaaltjes voor het slapengaan kreeg) hebben een gezamenlijk cv waarmee je een pagina kunt vullen en dat muzikaal een spectrum beslaat dat hier leidt tot een variatie, die zelfs binnen een beperkte duur van 8 composities en 36 minuten genoeg input bevat om een album of drie mee te vullen. Wat nu ook weer niet betekent dat dit een onsamenhangend plakboek van stijlen is, want de vaardigheid om ideeën te verenigen staat voorop.

Zo gaat opener 'Umpteenth Funeral March' van start met een slingerende baslijn, maar komen er snel een daverend ritme en scratch-achtige effecten aan te pas. Het is de eerste indicatie van een rijke, gelaagde en moderne totaalsound, die slalomt tussen soberheid en bombast. Hier aanvankelijk met een hoekig ritme en sirenegitaar, daarna met een kwieke versnelling, haast machinaal wentelende flow én ook vrij geklodder. Het is een beweging die zich nog een paar keer zal voordoen, in gewijzigde vorm.

Elders: stilte en poëzie van Provan, aangevuld met vrij geïmproviseerde passages ('Don’t Quiver') en een verrassend traditioneel aanvoelende ballade, die vanuit een weemoedig walsende insteek naar een statige finale toewerkt ('Kera Cahol'). De band gebruikt elementen uit pop en jazz, strooit semi-industriële gruis in het rond, pakt uit met schetterende blazers, woelig tumult met bronstig balkende baritonsax ('Cosmos Soda') en momenten waarop de tijd haast lijkt stil te staan met kleine details ('The Wolf And His Coat'), die al dan niet plaats ruimen voor knappe melodieën en knetterende energie.

Naked Wolf steekt moeiteloos boven het maaiveld van de hedendaagse impro- en jazzbands uit. Deze band heeft grootstedelijke cool én exotische flair, moderne uitspattingen en ouderwetse troeven als meeslepende melodieën en onweerstaanbare ritmes in de aanbieding. Kortom, een band met kleur en karakter die je graag terug wilt horen, op plaat en op een podium. Hopelijk krijgen de muzikanten en luisteraars daar volop de kans voor.

Bekijk de Jazztube!
Klik op de afbeelding rechtsboven om Naked Wolf aan het werk te zien op het Cerkno Jazz Festival 2014 in Slovenië.

Labels: ,

(Guy Peters, 2.2.15) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.