Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
CO2 - '10/80' (CO2, 2017)

Opname: 27 maart 2013 / 4 oktober 2014

Saxofonist Cel Overberghe, onlangs 80 geworden, behoort tot de grondleggers van de free jazz in België. Halverwege de jaren 70 was hij samen met pianist Fred van Hove een van de initiatiefnemers van de W.I.M., de Werkgroep Improviserende Musici, vergelijkbaar met de in 1974 in Nederlands opgerichte Beroepsvereniging voor Improviserende Musici, oftewel BIM. Tot een eigen concertzaal, die we nu allemaal kennen als het Bimhuis, kwam het in België niet. Wel tot de jaarlijkse Free Music-festivals in Antwerpen (tussen 1973 en 2007), die het afgelopen decennium node werden gemist.

Overberghe drukte in die jaren - naast zijn werk als dichter en beeldend kunstenaar - onmiskenbaar een stempel op de jazz en beïnvloedde uiteindelijk ook zijn zoon Tom, die met succes de gitaar ter hand nam. Vandaar ook de naam van hun project, CO2. Slechts twee stukken kent het tweede album '10/80', waarvan 'Batu Batu' tweederde ofwel ruim een half uur in beslag neemt. Opvallend is de kleine rol die Cel hier zelf speelt. Het veld is vooral voor Tom en gastbassist Peter Jacquemyn, die hier een verdicht en tegelijkertijd toch ook transparant klanklandschap produceren. Cel breekt hier met zijn ingehouden, ietwat onopvallende spel op tenorsax regelmatig doorheen. Als zonnestralen door het wolkendek. Tom Van Overberghe en Peter Jacquemyn laten hier overigens goed horen zeer veelzijdige muzikanten te zijn. Zij creëren met hun instrumenten een boeiende wereld van geluiden, waarbij de vrije improvisatie als muzikale stroming alle eer wordt aangedaan. Een echte structuur kent dit stuk dan ook niet; zie het meer als een constante stroom van pure energie.

In 'Mommen', waarin het duo gezelschap krijgt van drummer Dirk Wauters, gaat het er overigens een stuk steviger aan toe. Met name Wauters en Tom Van Overberghe stuwen elkaar op tot grote hoogte. Hier komt de rockliefhebber al evenzeer aan zijn trekken als de jazzliefhebber. En Cel? Hem horen we ook hier meer niet dan wel. Maar zijn timing blijft onovertroffen. Want áls hij dan uiteindelijk inbreekt, is het vol vuur en overtuigingskracht en voegt zijn spel duidelijk iets toe. Het is goed zo, egotrippers genoeg. Cel hoort daar duidelijk niet bij.

Klik hier om van dit album 'Mommen' te beluisteren.

Labels:

(Ben Taffijn, 23.9.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.