Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd's
Steve Lehman & Sélébéyone - 'Sélébéyone' (Pi Recordings, 2016)

Opname: 11-12 januari 2016
Steve Coleman's Natal Eclipse - 'Morphogenesis' (Pi Recordings, 2017)
Opname: 23-25 september 2016
Miles Okazaki - 'Trickster' (Pi Recordings, 2017)
Opname: 14-15 januari 2016

Een hoogtepunt van de laatste editie van het North Sea Jazz Festival was zonder meer de carte blanche voor het in New York gevestigde Pi Recordings en de twee breinen hierachter: Seth Rosner en Yulun Wang. Op zondag mochten zij het programma in de Madeirazaal samenstellen. Een reden om in de nasleep van deze dag eens een drietal albums van dit label onder de loep te nemen.

Een van de meest opvallende optredens op die zondag was dat van saxofonist Steve Lehman met zijn Sélébéyone-project. Een live-uitvoering van het nog in 2016 verschenen gelijknamige album. Als geen ander slaagt Lehman erin om daadwerkelijk vernieuwende jazz te brengen. De titel komt uit het Wolof - de taal die in Senegal wordt gesproken - en betekent zoveel als 'kruispunt'. Een woord dat zowel betrekking heeft op het land waarin een veelvoud van culturen samenkomen als op dit album. Lehman ruimt evenveel ruimte in voor avant-garde jazz als voor elektronica en evenveel voor de Afrikaanse muziek als voor hiphop. Reeds in de eerste maten van 'Laamb' komen die werelden op intrigerende wijze samen. We horen spannende elektronica, Gaston Bandimic rappen in het Wolof, HPrizm in het Engels en dan Lehman met een bezwerende melodie op altsax. 'Are You in Peace?' bevat al even aantrekkelijke, relaxte solo's van Lehman en sopraansaxofonist Maciek Lasserre en biedt de ritmesectie, bestaande uit bassist Drew Gress en drummer Damion Reid, alle ruimte voor een moddervet ritme. 'Cognition' laat eveneens prachtig saxspel horen, duo's in het hoog, gevolgd door broeierige rap op een slepend ritme.

Steve Coleman gaf eveneens acte de présence op North Sea Jazz. Van hem verscheen recentelijk 'Morphogenesis'. Waarbij de titel verwijst naar het biologische proces van morfogenese, oftewel het proces dat ervoor zorgt dat een organisme zijn vorm krijgt. Het verwijst naar de wijze van werken die Coleman de laatste jaren volgt en dus ook op dit nieuwe album van het nonet Natal Eclipse: "Where the initial compositional forms are derived from musical figures created spontaneously while visualizing the themes, motions or concepts that I would like to communicate." En ja, het leidt ook hier weer tot composities die te herkennen zijn als die van Steve Coleman. De spannende blazerspartijen, direct al in het tamelijk lange 'Inside Game', het klaterende pianospel van Matt Mitchell, maar ook de abstracte solo van Coleman zelf in 'Pull Counter' en de trompetsolo van Jonathan Finlayson: het duidt allemaal op de hand van de meester. Bijzonder is de rol van zangeres Jen Shyu, wier klanken we heel subtiel op de achtergrond horen, bijvoorbeeld in 'Roll Under And Angles' en 'Shoulder Roll'. Ook in 'Morphing' horen we Shyu uitgebreid, hier in harmonisch samenspel met de blazers. Het eerdergenoemde 'Shoulder Roll' is tevens de moeite waard vanwege de zangerige bassolo van Greg Chudzik.

Recent verscheen er bij Pi Recordings eveneens een album van de bij ons wat minder bekende gitarist Miles Okazaki en zijn kwartet, waarvan pianist Craig Taborn voor ons de meest bekende is. Het album, 'Trickster' genaamd, begint met 'Kudzu' direct ritmisch aanstekelijk en krijgt met 'Mischief' een prima vervolg. Hier valt vooral het verslavend dwingende spel op van drummer Sean Rickman en de wijze waarop Taborn er met zijn lichtvoetige spel omheen danst. In 'Box In A Box' is het Okazaki die excelleert in een pakkende en meeslepende solo, waarin we zowel de jazz als de blues terughoren. Die blues zit ook in 'Eating Earth'. Allereerst in het heerlijke, relaxed vette elektrische basspel van Anthony Tidd, geflankeerd door Rickmans slagwerk en ten tweede in het puntige, weloverwogen pianospel van Taborn. Bijzonder is ook zeker 'The West', waarin de drummer en de gitarist samen de ritmische spanning opzoeken. Miles Okazaki, een naam om te onthouden. En nu maar hopen dat hij eerdaags onze lage landen met een bezoek wil vereren.

Labels:

(Ben Taffijn, 17.10.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.