Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Mensenmuziek

All Included, vrijdag 24 november 2017, De Singer, Rijkevorsel

All Included, het kwintet rondom de Zweedse rietblazer Martin Küchen, stond afgelopen vrijdag voor een eenmalig optreden in De Singer. Het tekent de reputatie van dit podium, maar het tekent tevens de armoede die er in Nederland en België op dit moment bestaat als het gaat om experimentele jazz. Waarom is dit soort muziek steeds minder vaak te horen en kiezen steeds meer podia voor mainstream acts? De Singer was niet uitverkocht, maar we zaten toch al snel met rond de veertig bezoekers, een heel respectabel aantal voor een concert.

De muziek van All Included is ernaar. Het kwintet - en het geldt voor meer projecten van Küchen, we vinden het ook bij Angles 9 - grossiert in glorieuze ritmes en melodieën waarin we zowel de traditie van New Orleans terughoren, als die van Don Cherry en Albert Ayler, gecombineerd met de Scandinavische volksmuziek. Als dit kwintet op stoom komt, is stil blijven zitten er niet meer bij. Maar All Included zou All Included niet zijn als het ook niet op de gekste momenten zou ontsporen, de anarchie niet zou toeslaan. Alle harmonie ten spijt, het scherpe randje zit er ook altijd aan, de disharmonie is eveneens present. Het is net het echte leven. Dit is dan ook mensenmuziek!

Op dit concert waarin Alle Included ons nieuw werk presenteert - de week hierna gaan ze de studio in om het derde album op te nemen, na 'Reincarnation Of A Free Bird' en 'Satan in Plain Clothes' - horen we het allemaal terug. Direct al in 'Braxen', de opener, een compositie van de ongeëvenaarde trombonist Mats Äleklint: dat gestage ritme, doorsneden door een flitsende, maar evengoed dwarse trombonesolo, gevolgd door een solo van trompettist Thomas Johansson. En dan is daar Küchen zoals we hem reeds eerder hoorden, op sopraansax: schurend, piepend, met dat tikje onzuiverheid in zijn spel, maar met volledige overgave. Hetzelfde horen we in het ingetogen, fragiele 'Good Friday' van Küchens hand - het concert vindt plaats op Black Friday, de dag waarop ook platenlabels ons bestoken met kortingen. Wonderschone harmonische momenten wisselt het kwintet hier af met schurende dissonanten.

'Pataholm', eveneens van Äleklint, waar het kwintet na de pauze mee opent, is goed te labelen als exemplarisch voor All Included. Äleklint is in de chaos van klanken de enige die aanvankelijk een ritme neerzet, korte repeterende patronen blazend op zijn trombone, dan voegt de uitstekende ritmesectie, bestaande uit drummer Tollef Østvang en bassist Ola Høyer, zich erbij en krijgt het verder vorm, tot ook Johansson erbij komt. Maar Küchen blijft, hier vrij uitzonderlijk op dwarsfluit, afwijken. Als de eenling die buiten de groep staat. En neem van mij aan: dat ritme is aanstekelijk. Het heeft iets weg van de begrafenismarsen zoals ze in New Orleans worden gespeeld. Maar Küchen blijkt profetisch. Na enige tijd valt het ritme weer uit elkaar. Prachtig is ook het duet drums-bas in Äleklints 'Faller En, Faller Allan'. Op ingetogen wijze cirkelen Østvang en Høyer hier om elkaar heen en zowel Johansson als Küchen, ditmaal op altsax, weten te overtuigen met prachtige solo's. Afgesloten wordt er op stomende wijze, met Küchens 'Old Harrio Hai', waarin we de componist ook horen op zijn retardophone. Een eigen uitvinding, bestaande uit een stuk plastic slang dat is voorzien van gaatjes en mondstuk, waarmee Küchen een wel heel speciaal, enigszins nasaal geluid produceert. We kunnen er weer even tegen.

Concertfoto's: Jef Vandebroek

Labels:

(Ben Taffijn, 4.12.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.