Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd
Timuçin Şahin's Flow State - 'Nothing Bad Can Happen' (Challenge, 2017)
Opname: 23 juni 2016

Het is een geruststellende gedachte: 'Nothing Bad Can Happen'. Het is de titel van het meest recente album van de Turkse gitarist Timuçin Şahin, zijn derde inmiddels bij Challenge Records in de serie 'Between The Lines'. Şahin studeerde in Nederland. Jazzgitaar in Hilversum en compositie in Amsterdam, bij Daan Manneke. En compostie in New York, bij George Crumb. Die New Yorkse connectie vinden we terug op dit laatste album, waarin Şahin zich laat begeleiden door pianist Cory Smythe, drummer Tom Rainey en bassist Christopher Tordini, allen lid van de New Yorkse avant-garde scene. Samen vormen ze Timuçin Şahin's Flow State.

Die naam is volgens Şahin niet zo maar gekozen. De 'Flow State' is voor hem het tegenovergestelde van de 'Default Trance State', zeg maar de automatische piloot, waarin wij normaal leven. De gitarist brengt het als volgt onder woorden: "The default trance state has been exponentially accelarated through virtuality and the posthuman calculus to the point that we've almost resigned from our lives." Şahin wil hier met zijn band een kracht tegenover zetten, "in order to focus on what really matters". Het album vangt aan met het titelnummer, aanvankelijk een ingetogen stuk met een wat zoekende structuur, waarin Şahins gitaarspel ruimschoots aan bod komt. En dat spel is bijzonder vanwege zijn zelfontworpen dubbelnek gitaar, bestaande uit een fretloos deel met zeven snaren en een deel met frets, voorzien van zes snaren. Met dit bijzondere instrument weet Şahin een grote rijkdom aan klanken te produceren, waarin zowel de westerse als de niet-westerse muziek een plaats krijgt.

Zo horen we in 'Mahir’s Plan To Find Scrus' duidelijk de invloed van Şahins geboorteland Turkije; de klank van zijn gitaar heeft hier meer van een citer. Rainey horen we hier heel anders dan we van hem gewend zijn. Bijzonder in dit stuk is tevens het samenspel van Şahin met Smythe. In 'Bakumbaba Is Scrus' komt de Afrikaanse invloed naar voren. Ook in 'One Hundred Days In A Weekend' kunnen we uitgebreid genieten van Şahins bijzondere spel. Grappige titel overigens, hoezo een te kort weekend?! Verwijst 'SNS' naar een van onze banken? Ik kan het nergens terugvinden, maar gezien Şahins eerdere woorden over 'posthuman' lijkt me dat niet erg waarschijnlijk. De eerste associatie bij deze muziek staat dan ook ver af van het bankieren. Onze gitarist schildert hier met zijn collega's op bijna impressionistische wijze met klank en strooit er en passant verfrissende rockelementen doorheen, om aan het eind het geheel naar een stomende climax te sturen.

Het stuk 'Flow State', verdeeld in 'Resurrection', 'Reconstruction' en 'Coexisence' heeft Şahin door het album verweven. Het zijn drie beschouwende, bijna poëtishe stukjes, waarin eens te meer opvalt hoe goed deze vier heren elkaar aanvoelen en aanvullen en hoezeer ze samen in de flow weten te geraken. Fascinerende jazz.

Klik hier voor een trailer van dit album.

Labels:

(Ben Taffijn, 17.1.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.