Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert
Een boeiende collage

DUETS, vrijdag 5 januari 2018, Willem Twee Concertzaal, Den Bosch

Voor de vierde keer organiseert de Willem Twee Concertzaal, de voormalige Toonzaal, het fenomeen DUETS. De opzet is simpel: één muzikant begint solo, waarna na vijf minuten een tweede muzikant het podium betreedt en het eerste duo-optreden vorm krijgt. Na weer vijf minuten wordt de eerste muzikant afgelost, waardoor we een serie van twaalf zeer afwisselende optredens krijgen van elk vijf minuten, tot helemaal aan het eind één muzikant weer solo mag eindigen. We zijn dan inmiddels 70 minuten verder.

De Vlaamse trompettist Bart Maris mag beginnen. Eerst op piccolotrompet en dan op bugel strooit hij zijn noten uit over de zaal in een continue stroom. Het ritme doet zijn intrede als hij gezelschap krijgt van drummer Yonga Sun. Melodische patronen leggen zij ons voor, die door hoornist Morris Kliphuis moeiteloos worden voortgezet. Even breken ze hier met de code: Kliphuis vraagt Maris nog even te blijven, samen blazen ze verstilde noten. De komst van Bram Stadhouders, vijf minuten later, brengt het tempo naar beneden. Stadhouders laat hier weer horen als gitarist vooral te excelleren in het fijnzinnige metier. Aan bassist Stefan Lievestro krijgt hij een goede partner. Vijf minuten contemplatie is het devies.

Je hoeft als musicus natuurlijk niet altijd aan te sluiten bij wat er gaande is. John Dikeman kiest er juist voor om de stilte aan flarden te blazen. Vanuit de coulissen horen we zijn ferme uithalen op tenorsax. Lievestro schakelt over op elektronica en Dikeman voert met hoge, afgeknepen klanken langzaam maar zeker het tempo op. Dan beklimt tablaspeler Niti Ranjan Biswas het podium, om met Dikeman een boeiend en krachtig vraag-en-antwoordspel aan te gaan. Na een laatste stevige saxstoot is het de beurt aan Reinier Baas, die naadloos aansluiting vindt bij Biswas. Mooi is ook de combi die hij aansluitend vormt met de hier vooral experimenterende pianist Fulco Ottervanger. Zijn percussieve spel past prima bij het wat stevigere gitaarspel van Baas. De verstilling zoekt Ottervanger in het hierop volgende duet met stemkunstenares Sanne Rambags. Haar hoge uithalen en wendbare stem vormen een prachtig geheel met de hoge noten die Ottervanger uit zijn piano tovert en waarbij hij vooral onder de klep is te vinden.

En dan doet accordeonist Tuur Florizoone zijn intrede en start de boeiendste vijf minuten van de avond. Florizoone en Rambags blijken elkaar meer dan goed aan te voelen, in een aardse intensiteit voorzien van een voorzichtige ritmiek. Je houdt als luisteraar de adem in. Iedere noot valt hier perfect op zijn plek. Florizoone's zachte, hoge noten klinken als een zomerbries, terwijl Rambags' gefluisterde woorden eromheen cirkelen. Pure fragiliteit. De combi Florizoone met altsaxofonist Ben van Gelder is al net zo de moeite waard. Prachtig melodieus materiaal leveren de twee ons hier, die combi van accordeon en altsax willen we vaker horen! Melodieus is tevens het duet van Van Gelder met pianist Harmen Fraanje, die tot slot al even harmonieus, gegrond in de beste jazztraditie, solo mag eindigen.

Het zit er weer op. Waarbij wel weer opvalt dat de jazz nog steeds een mannenwereld is. Twaalf heren stonden er op het podium en slechts één vrouw. Die wist overigens wel het meest te raken, dat dan weer wel. Maar alles bij elkaar een mooie en onverwachte avond. Op naar de vijfde editie.

Concertfoto's: Paul Janssen

Labels:

(Ben Taffijn, 11.1.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.