Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Concert
Composities centraal
Moore/Van Erk/Altenberg invite PCC-composers, woensdag 7 maart 2018, Brouwerij Martinus, Groningen

Aardig idee: conservatoriumdocent nodigt twee pupillen uit om samen eigen werk te spelen. Zo had Michael Moore, rietblazer en compositieleraar aan het Prins Claus, altist Laurent Robino en pianist Santiago Belgrano meegebracht naar Brouwerij Martinus. Aangevuld met veteranen Bert van Erk (contrabas) en Steve Altenberg (drums) trok dit gelegenheidscombo een redelijk volle bak.

Nu moet er direct bij gemeld worden dat Laurent op een haartje na geveld was door een gemene griep, dus over diens spel kan niet veel relevants gezegd worden. De architectuur van zijn compositie 'Osawa' (als ik het goed heb verstaan) was strak, ongeveer zoals Art Blakey en diens componisten de onderdelen van een song vorm plachten te geven. In 'Swinging Agago' van collega Santiago toonde die een voorkeur voor streng opgebouwde structuren, bestaande uit veelkleurige bouwstenen. Op het aldus opgetrokken bouwwerk stonden de twee altisten paraat om ons bij de minste onraad, bij ontstentenis van een werkende BB-sirene, te waarschuwen voor de vijand. Het thema van zijn stuk 'Muhal' was volledig uitgeschreven, ook voor de drums, en had een originele melodische opbouw.

Iedereen had wat voor de picknick meegebracht. Ook de springerige melodie van Van Erks 'Bend For Monk' was van A tot Z genoteerd. Een van Altenbergs bekkens bleek niet bestand tegen de extreme dynamiek en stortte op slag in onderdelen ter aarde. De drummer, die in Martinus goed in vorm bleek (daarmee betraden we dus het terrein der echte hogeschool), had zijn 'Impressions Of Sunny' ingebracht, dat beeldend en toepasselijk met een regengordijn op de cymbals opende. Ik neem tenminste aan dat de onderhavige Sunny als James Murray ter wereld kwam. Het stuk bleek uiteindelijk een statige dans voor twee altsaxofoons te bevatten.

Maar ja, de primus inter pares qua composities bleek hier toch Michael Moore. In 'Providence' hoorde je hoe hij zijn gedachten en impulsen regelrecht in helderlijnige muziek vertaalde. Quotes, ja, die hoorde je ook wel, maar dan bij voorkeur van de meer obscure soort. 'Cherisiers Roses Et Pommiers Blancs', de 'Grand Canyon Suite', voor minder komt Michael zijn bed niet uit. Hij had zijn 'Suburban Housewife' ("heb ik zeker veertig jaar niet meer gespeeld") weer van stal casu quo het aanrecht gehaald, een song die zich met de voorspelbaarheid van beurskoersen ontwikkelde. Hé, als zo'n huisvrouw er na veertig jaar nog zo fris en sappig uitziet, moeten we die misschien toch eens met andere ogen bezien. En nu we het daar toch over hebben: zouden die berichten destijds, in 1956, over die zaadjes, gevonden in de Grote Piramide, die na 4500 jaar nog ontkiemden, dan toch geen fake news zijn geweest?

Klik hier voor foto's van dit concert door Willem Schwertmann.

Labels:

(Eddy Determeyer, 17.3.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.