Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd's
Trespass Trio - 'The Spirit Of Pitești' (Clean Feed, 2017)
Opname: 29 november 2015
Martin Küchen - 'Lieber Heiland, Lass Uns Sterben' (Sofa, 2017)
Opname: 10 mei 2016

De Zweedse rietblazer Martin Küchen toont zich telkenmale een politiek bewust musicus en componist. Het laatste album van zijn belangrijkste project Angles 9 had 'Disappeared Behind The Sun' als titel, een titel die sloeg op wat velen overkomt: 'Just like that: no relative, no sister, no brother, no lover, no friend will ever know where they forced you, to which dark place.' En in de hoes van het laatste album van zijn andere project het Trespass Trio, 'The Spirit Of Pitești' staan de volgende woorden van Dumitru Bacu uit het boek The Anti-Humans afgedrukt: 'And it begins with those who destroy the values within man, who destroyed his equilibrium without substituting anything in its place. The vacuum give birth to the disorientation. And this disorientation unleashed the madness.'

Het is allemaal belangrijke informatie voor het beluisteren van dit album. Bijvoorbeeld om de klaagzang die Küchen op baritonsax aanheft in 'Sounds & Ruins (take 3)' waar het album mee opent en 'Take 2' waar het album mee besluit, te kunnen plaatsen. Van pijn doordrenkt, maar tegelijkertijd met een diep humaan element. Op de achtergrond horen we de onrustige roffels van drummer Raymond Strid en het intense basspel van Per Zanussi, Küchens partners in dit trio, dat met dit album zijn vierde uitbrengt sinds 2009. Ook in het titelstuk 'The Spirit Of Pitești' komt de geschiedenis om de hoek kijken. De titel verwijst naar de heropvoeding van politieke gevangenen die hier plaatsvond onder de Roemeense communistische secretaris-generaal Gheorghe Gheorghiu-Dej tussen 1949 tot 1951, waarbij menige andersdenkende het leven liet. Een ingetogen geluidswereld wordt hier ons deel, waarin we Küchen op altsax horen in flinterdunne lijnen. Ook 'In Tears' is een fijnzinnige ballade. We horen Küchen wederom op bariton in een zeer intense partij, terwijl Strid zachtjes zijn trommels beroert en Zanussi net dat extra beetje donker toevoegt. 'Fri Koko' vormt een mooi contrast met de twee voorgaande stukken. Strid pookt het vuur lekker op, onder meer met een heerlijk felle drumsolo, en ook Küchen en Zanussi tonen hier hun felheid.

Ongeveer tegelijkertijd bracht Küchen een soloalbum uit onder de eveneens veelzeggende titel 'Lieber Heiland, Lass Uns Sterben'. Bekijk hier dan ook zeker de hoes, waarop we gevangenen in een Pools strafkamp zien en in de rechterbovenhoek het stempel Secret. Het gaat weer eens om zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Een soloalbum dus, waarop we Küchen overigens niet alleen op sax horen, maar waarop hij ook veelvuldig gebruik maakt van elektronica. In het titelstuk klinkt dat als een vreemdsoortig noiselandschap. Daardoorheen horen we muziek voor drie altsaxen, verklankt middels overdub. In 'Music To Silence Music' speelt de ruimte waarin dit album werd opgenomen, de crypte van de domkerk in Lund, een grote rol. We horen de wat bedompte ruimte hier prachtige meegalmen in Küchens spel en zijn vreemde aanvullende geluidjes.

In 'Purcell In The Eternal, Deir Yassin' komen een groot aantal muzikale invloeden samen: de Indiase muziek en zijn drone-achtige structuur, de opera middels Küchens radiootje, Purcell en nog zo wat meer. En ook hier speelt de geschiedenis een rol. Deir Yassin was een Palestijns dorpje vlak bij Jeruzalem waar in 1948 750 Palestijnen tijdens een bloedbad om het leven kwamen. In dit bijna mystieke stuk van ruim elf minuten staat Küchen stil bij deze en andere barbaarse gebeurtenissen. In 'Ruf Zu Mir, Bezprizorni...' - het laatste is Slovaaks voor verlaten - rijzen de haren je te berge door de disruptieve klanken die Küchen hier uit zijn sax puurt. Het staat in schril contrast met het wat belegen pianospel dat we op de achtergrond horen.

En dan is er afsluitend het wat bizarre 'Atmen Choir', waarin Küchen juist dat doet: ademen door zijn sax. Het stuk bezit een ontwapenende intensiteit, zoals alleen Martin Küchen dat kan. En dan is het klaar en krijgt tot slot het toeval zijn plek. De klokken van de dom worden geluid, zacht dringt het door tot in de crypte. Een mooier einde is niet denkbaar.

Labels:

(Ben Taffijn, 2.5.18) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.